Czym jest jadłowstręt psychiczny?

W dzisiejszej kulturze wielu z nas martwi się przybraniem na wadze lub chciałoby wyglądać inaczej lub móc coś w sobie poprawić. To ludzkie. Jeśli jednak zaabsorbowanie byciem szczupłym przejęło kontrolę nad Twoimi nawykami żywieniowymi, myślami i życiem, możesz cierpieć na poważne zaburzenie odżywiania - jadłowstręt psychiczny.

Anoreksja może prowadzić do niezdrowej, często niebezpiecznej utraty wagi. W rzeczywistości chęć utraty wagi może stać się ważniejsza niż cokolwiek innego. Możesz nawet stracić zdolność postrzegania siebie takim, jakim naprawdę jesteś. Chociaż anoreksja występuje najczęściej u dorastających kobiet, może dotyczyć kobiet i mężczyzn w każdym wieku i charakteryzuje się odmową utrzymania zdrowej masy ciała, silnym lękiem przed przybraniem na wadze i zniekształconym obrazem ciała.

Możesz próbować schudnąć, głodząc się, nadmiernie ćwicząc lub stosując środki przeczyszczające, wymioty lub inne metody oczyszczania się po jedzeniu. Myśli o diecie, jedzeniu i swoim ciele mogą zajmować większość dnia, pozostawiając niewiele czasu dla przyjaciół, rodziny i innych czynności, które kiedyś sprawiały ci przyjemność. Życie staje się nieustanną pogonią za szczupłą sylwetką i intensywną utratą wagi. Ale bez względu na to, jak chudy się stajesz, to nigdy nie wystarczy.

• Typ ograniczenia W przypadku anoreksji utrata masy ciała jest osiągana poprzez ograniczenie kalorii (stosowanie drastycznych diet, poszczenie, nadmierne ćwiczenia).
• Typ oczyszczania W przypadku anoreksji utrata masy ciała następuje poprzez wymioty lub stosowanie środków przeczyszczających i moczopędnych.

Intensywny strach przed przybraniem na wadze lub obrzydzenie do wyglądu swojego ciała mogą sprawić, że jedzenie i posiłki będą bardzo stresujące. A jednak jedzenie i to, co można, a czego nie można jeść, to praktycznie wszystko, o czym można myśleć. Ale bez względu na to, jak zakorzeniony wydaje się ten autodestrukcyjny wzorzec, jest nadzieja. Dzięki leczeniu, samopomocy i wsparciu możesz przełamać autodestrukcyjny wpływ anoreksji na ciebie, rozwinąć bardziej realistyczny obraz ciała i odzyskać zdrowie oraz pewność siebie.

Czy jesteś anorektyczką?

• Czy czujesz się gruby, mimo że ludzie mówią ci, że tak nie jest?
• Boisz się przybrać na wadze?
• Czy kłamiesz na temat tego, ile jesz lub ukrywasz swoje nawyki żywieniowe przed innymi?
• Czy Twoi znajomi lub rodzina są zaniepokojeni Twoją utratą wagi, nawykami żywieniowymi lub wyglądem?
• Czy stosujesz dietę, kompulsywnie ćwiczysz lub oczyszczasz się, gdy czujesz się przytłoczony lub źle o sobie myślisz?
• Czy czujesz się silny lub masz kontrolę, gdy nie jesz, nadmiernie ćwiczysz lub oczyszczasz się?
• Czy opierasz swoją samoocenę na wadze lub rozmiarze ciała?

 

Oznaki i objawy anoreksji

Podczas gdy osoby z anoreksją często wykazują różne nawyki, jedną stałą jest to, że życie z anoreksją oznacza ciągłe ukrywanie tych nawyków. Może to początkowo utrudniać przyjaciołom i rodzinie dostrzeżenie znaków ostrzegawczych. W przypadku konfrontacji możesz próbować wyjaśnić swoje zaburzenia odżywiania i odrzucić obawy. Jednak wraz z postępem anoreksji bliscy nie będą w stanie zaprzeczyć swoim instynktom, że coś jest nie tak - i ty też nie powinieneś. Jeśli jedzenie i waga kontrolują twoje życie, nie musisz czekać, aż objawy się nasilą lub twoje zdrowie będzie niebezpiecznie słabe, zanim zaczniesz szukać pomocy.

 

Objawy zachowań związanych z jedzeniem

Dieta pomimo szczupłej sylwetki - Przestrzeganie ściśle ograniczonej diety. Spożywanie tylko niektórych niskokalorycznych pokarmów. Zakaz spożywania "złej" żywności, takiej jak węglowodany i tłuszcze.

Obsesja na punkcie kalorii, gramów tłuszczu i wartości odżywczych - Czytanie etykiet żywności, mierzenie i ważenie porcji, prowadzenie dziennika żywności, czytanie książek dietetycznych.

Udawanie, że się je lub kłamanie na temat jedzenia - Ukrywanie, bawienie się lub wyrzucanie jedzenia w celu uniknięcia jedzenia. Szukanie wymówek, aby uniknąć posiłków ("Zjadłem ogromny lunch" lub "Mój żołądek nie czuje się dobrze").

Zaabsorbowanie jedzeniem - Ciągłe myślenie o jedzeniu. Gotowanie dla innych, zbieranie przepisów, czytanie magazynów kulinarnych lub planowanie posiłków przy jednoczesnym spożywaniu niewielkich ilości jedzenia.

Dziwne lub sekretne rytuały związane z jedzeniem - Odmowa jedzenia w towarzystwie innych osób lub w miejscach publicznych. Jedzenie w sztywny, rytualny sposób (np. krojenie jedzenia "dokładnie tak", żucie jedzenia i wypluwanie go, używanie określonego talerza).

 

Objawy związane z wyglądem i obrazem ciała

Dramatyczna utrata wagi - Szybka, drastyczna utrata masy ciała bez przyczyny medycznej.

Poczucie otłuszczenia pomimo niedowagi - Możesz czuć się ogólnie otyła lub po prostu "zbyt gruba" w niektórych miejscach, takich jak brzuch, biodra lub uda.

Fiksacja na punkcie wizerunku ciała - Obsesja na punkcie wagi, kształtu ciała lub rozmiaru odzieży. Częste ważenie się i niepokój związany z niewielkimi wahaniami wagi.

Ostra krytyka wyglądu - Spędzanie dużej ilości czasu przed lustrem w poszukiwaniu wad. Zawsze jest coś do skrytykowania. Nigdy nie jesteś wystarczająco szczupły.

Zaprzeczanie, że jest się zbyt szczupłym - Możesz zaprzeczać, że niska masa ciała stanowi problem, próbując to ukryć (picie dużej ilości wody przed ważeniem, noszenie luźnych lub zbyt dużych ubrań).

 

Objawy oczyszczania

Stosowanie tabletek odchudzających, środków przeczyszczających lub moczopędnych - Nadużywanie tabletek wodnych, ziołowych środków zmniejszających apetyt, stymulantów na receptę, syropu ipecac i innych leków na odchudzanie.

Wymioty po jedzeniu - Częste znikanie po posiłkach lub pójściu do łazienki. Może puszczać wodę, aby ukryć odgłosy wymiotów lub pojawiać się ponownie, pachnąc płynem do płukania jamy ustnej lub miętówkami.

Kompulsywne ćwiczenia - Podążanie za katorżniczym schematem ćwiczeń mającym na celu spalanie kalorii. Ćwiczenie przez kontuzje, choroby i złą pogodę. Bardzo intensywny trening po objadaniu się lub zjedzeniu czegoś "złego".

 

Przyczyny i skutki anoreksji

Nie ma prostych odpowiedzi na pytanie o przyczyny anoreksji. Anoreksja to złożony stan, który wynika z połączenia wielu czynników społecznych, emocjonalnych i biologicznych. Chociaż idealizacja szczupłości w naszej kulturze odgrywa ogromną rolę, istnieje wiele innych czynników, w tym:

Skutki anoreksji

Podczas gdy przyczyny anoreksji są niepewne, jej fizyczne skutki są jasne. Kiedy organizm nie otrzymuje paliwa potrzebnego do normalnego funkcjonowania, przechodzi w tryb głodu i zwalnia, aby oszczędzać energię. Zasadniczo ciało zaczyna konsumować samo siebie. Jeśli samogłodzenie trwa nadal i traci się coraz więcej tkanki tłuszczowej, komplikacje medyczne narastają, a ciało i umysł płacą za to cenę.

Źródło: Krajowe Centrum Informacji o Zdrowiu Kobiet

 

Uzyskiwanie pomocy

Decyzja o uzyskaniu pomocy w przypadku anoreksji nie jest łatwym wyborem. Nierzadko czujesz, że anoreksja jest częścią twojej tożsamości - a nawet twoją "przyjaciółką". Możesz myśleć, że anoreksja jest tak silna, że nigdy nie będziesz w stanie jej pokonać. Ale chociaż zmiana jest trudna, to jest możliwe.

Przyznaj, że masz problem. Do tej pory wierzyłaś w to, że życie się poprawi - że w końcu poczujesz się dobrze - jeśli stracisz na wadze. Pierwszym krokiem do wyleczenia się z anoreksji jest przyznanie, że nieustanna pogoń za szczupłą sylwetką wymknęła się spod kontroli i uznanie fizycznych i emocjonalnych szkód, jakie z tego powodu poniosłaś.

Porozmawiaj z kimś. Rozmowa o tym, przez co przechodzisz, może być trudna, zwłaszcza jeśli przez długi czas utrzymywałaś anoreksję w tajemnicy. Możesz odczuwać wstyd, ambiwalencję lub strach. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że nie jesteś sama. Znajdź dobrego słuchacza - kogoś, kto wesprze Cię w procesie leczenia.

Trzymaj się z dala od ludzi, miejsc i aktywności, które wywołują obsesję na punkcie szczupłej sylwetki. Konieczne może być unikanie przeglądania magazynów o modzie lub fitnessie, spędzanie mniej czasu z przyjaciółmi, którzy stale stosują diety i rozmawiają o odchudzaniu, a także trzymanie się z dala od stron internetowych poświęconych odchudzaniu i stron "pro-ana", które promują anoreksję.

Poszukaj profesjonalnej pomocy. Porady i wsparcie wyszkolonych specjalistów ds. zaburzeń odżywiania mogą pomóc w odzyskaniu zdrowia, ponownym nauczeniu się normalnego odżywiania i wypracowaniu zdrowszego podejścia do jedzenia i ciała.

Wskazówka 1 dotycząca powrotu do zdrowia po anoreksji: Zrozum, że tak naprawdę nie chodzi o wagę ani jedzenie.

Kwestie związane z jedzeniem i wagą są w rzeczywistości objawami głębszego problemu: depresji, lęku, samotności, niepewności, presji bycia doskonałym lub poczucia braku kontroli. Problemy, których nie wyleczy żadna dieta ani utrata wagi.

Różnica między dietą a anoreksją
Zdrowa dieta	Anoreksja
Zdrowa dieta to próba kontrolowania wagi.	Anoreksja to próba kontrolowania swojego życia i emocji.
Twoja samoocena opiera się na czymś więcej niż tylko na wadze i wizerunku ciała.	Twoja samoocena opiera się wyłącznie na tym, ile ważysz i jak szczupła jesteś.
Postrzegasz utratę wagi jako sposób na poprawę zdrowia i wyglądu.	Postrzegasz utratę wagi jako sposób na osiągnięcie szczęścia.
Twoim celem jest utrata wagi w zdrowy sposób.	Liczy się tylko szczupła sylwetka; zdrowie nie ma znaczenia.

Aby przezwyciężyć anoreksję, musisz najpierw zrozumieć, że zaspokaja ona potrzebę w twoim życiu. Na przykład, być może czujesz się bezsilny w wielu aspektach swojego życia, ale możesz kontrolować to, co jesz. Mówienie "nie" jedzeniu, radzenie sobie z głodem i kontrolowanie liczby na wadze może sprawić, że poczujesz się silna i odniesiesz sukces - przynajmniej na krótką chwilę. Możesz nawet polubić swoje napady głodu jako przypomnienie o "specjalnym talencie", którego większość ludzi nie posiada.

Anoreksja może być również sposobem na odwrócenie uwagi od trudnych emocji. Kiedy większość czasu spędzasz na myśleniu o jedzeniu, dietach i odchudzaniu, nie musisz stawiać czoła innym problemom w swoim życiu ani radzić sobie ze skomplikowanymi emocjami. Ograniczanie jedzenia może zapewnić emocjonalne odrętwienie, znieczulając cię na uczucie niepokoju, smutku lub złości, być może nawet zastępując te emocje poczuciem spokoju lub bezpieczeństwa.

Niestety, jakakolwiek poprawa uzyskana w wyniku głodzenia się lub zrzucania kilogramów jest niezwykle krótkotrwała - i w pewnym momencie przestanie działać. Dieta i utrata masy ciała nie są w stanie naprawić negatywnego obrazu siebie, który leży u podstaw anoreksji. Jedynym sposobem na to jest zidentyfikowanie emocjonalnej potrzeby, którą zaspokaja głodzenie się i znalezienie innych sposobów na jej zaspokojenie.

Wskazówka 2: Naucz się tolerować swoje uczucia

Zidentyfikowanie podstawowych kwestii, które powodują zaburzenia odżywiania, jest pierwszym krokiem w kierunku wyzdrowienia, ale sam wgląd nie wystarczy. Powiedzmy na przykład, że przestrzeganie restrykcyjnych zasad żywieniowych sprawia, że czujesz się bezpieczna i silna. Kiedy pozbędziesz się tego mechanizmu radzenia sobie, staniesz w obliczu uczucia strachu i bezradności, których anoreksja pomogła ci uniknąć.

Ponowne połączenie się ze swoimi uczuciami może być bardzo niewygodne. Dlatego też na początku procesu zdrowienia możesz czuć się gorzej. Ale odpowiedzią nie jest powrót do destrukcyjnych nawyków żywieniowych, których wcześniej używałeś, aby się rozproszyć; chodzi o to, aby nauczyć się akceptować i tolerować wszystkie swoje uczucia - nawet te negatywne.

 

Wykorzystanie uważności do radzenia sobie z trudnymi emocjami

Kiedy zaczynasz czuć się przytłoczony negatywnym nastawieniem, dyskomfortem lub chęcią ograniczenia jedzenia, poświęć chwilę, aby przerwać to, co robisz i zbadać, co dzieje się w środku.

Zidentyfikuj emocje, które odczuwasz. Czy to poczucie winy? Wstyd? Bezradność? Samotność? Niepokój? Rozczarowanie? Strach? Niepewność?

Zaakceptuj doświadczenie, którego doświadczasz. Unikanie i opór tylko wzmacniają negatywne emocje. Zamiast tego spróbuj zaakceptować to, co czujesz, bez oceniania siebie.

Głębiej. Gdzie odczuwasz emocje w swoim ciele? Jakie myśli krążą ci po głowie?

Zdystansuj się. Uświadom sobie, że NIE jesteś swoimi uczuciami. Emocje są przemijającymi wydarzeniami, jak chmury przesuwające się po niebie. Nie definiują tego, kim jesteś.

Gdy nauczysz się akceptować i tolerować swoje uczucia, przestaną one wydawać się tak przerażające. Uświadomisz sobie, że nadal masz nad nimi kontrolę, a negatywne emocje są tylko tymczasowe. Gdy przestaniesz z nimi walczyć, szybko miną.

Nowe sposoby na znalezienie emocjonalnego spełnienia

Po zrozumieniu związku między emocjami a zaburzeniami odżywiania - i zidentyfikowaniu czynników wyzwalających - nadal musisz znaleźć alternatywy dla diety, do których możesz się zwrócić, aby uzyskać emocjonalne spełnienie. Na przykład:

Jeśli jesteś przygnębiony lub samotny, Zadzwoń do kogoś, kto zawsze poprawia ci humor, zaplanuj czas z rodziną lub przyjaciółmi, obejrzyj serial komediowy lub pobaw się z psem lub kotem.

Jeśli jesteś niespokojny, rozładuj energię nerwową, tańcząc do ulubionej muzyki, ściskając piłkę antystresową, spacerując lub jeżdżąc na rowerze.

Jeśli jesteś wyczerpany, Zafunduj sobie filiżankę gorącej herbaty, idź na spacer, weź kąpiel lub zapal świece zapachowe.

Jeśli się nudzisz, poczytać dobrą książkę, spędzić czas na świeżym powietrzu, odwiedzić muzeum lub oddać się swojemu hobby (grze na gitarze, robieniu na drutach, kręceniu obręczy, scrapbookingowi itp.)

 

Wskazówka 3: Rzuć wyzwanie szkodliwemu nastawieniu

Osoby cierpiące na anoreksję to często perfekcjoniści i osoby osiągające ponadprzeciętne wyniki. Są "dobrymi" córkami i synami, którzy robią to, co im się każe, starają się doskonalić we wszystkim, co robią i skupiają się na zadowalaniu innych. Ale chociaż może się wydawać, że mają wszystko razem, w środku czują się bezradni, nieadekwatni i bezwartościowi.

Jeśli brzmi to znajomo, mamy dobrą wiadomość: te uczucia nie odzwierciedlają rzeczywistości. Są one napędzane przez irracjonalne, autosabotujące sposoby myślenia, które można nauczyć się przezwyciężać.

 

Szkodliwe nastawienie, które napędza anoreksję

Myślenie "wszystko albo nic". Przez ten surowo krytyczny obiektyw, jeśli nie jesteś doskonały, jesteś totalną porażką. Trudno ci dostrzec odcienie szarości, przynajmniej jeśli chodzi o ciebie samego.

Rozumowanie emocjonalne. Uważasz, że jeśli czujesz się w określony sposób, to musi to być prawda. "Czuję się gruby" oznacza "jestem gruby". "Czuję się beznadziejnie" oznacza, że nigdy nie będzie lepiej.

Niezbędne, niezbędne i niezbędne. Trzymasz się sztywnych zasad ("Nie wolno mi jeść więcej niż x kalorii," "Muszę mieć same piątki". "Zawsze muszę mieć kontrolę". itp.) i pobić się, jeśli je złamiesz.

Etykietowanie. Nazywasz siebie na podstawie błędów i postrzeganych niedociągnięć. "Jestem niezadowolony z tego, jak wyglądam" staje się "jestem obrzydliwy". Poślizgnięcie się staje się "jestem "porażką"".

Katastrofizowanie. Przeskakujesz do najgorszego scenariusza. Na przykład, jeśli wycofasz się z nałogu, zakładasz, że nie ma nadziei, że kiedykolwiek wyzdrowiejesz.

 

Umieść swoje myśli na stanowisku świadka

Po zidentyfikowaniu destrukcyjnych wzorców myślowych, do których się domyślasz, możesz zacząć rzucać im wyzwanie, zadając pytania takie jak:

• "Jakie są dowody na to, że ta myśl jest prawdziwa? Nieprawdziwa?"
• "Co powiedziałbym przyjacielowi, który ma takie myśli?".
• "Czy istnieje inny sposób spojrzenia na sytuację lub alternatywne wyjaśnienie?".
• "Jak mogłabym spojrzeć na tę sytuację, gdybym nie miała anoreksji?".

Gdy przeanalizujesz swoje negatywne myśli, możesz być zaskoczony, jak szybko się rozpadają. W trakcie tego procesu rozwiniesz bardziej zrównoważoną perspektywę.

 

Wskazówka 4: Rozwijaj zdrowsze relacje z jedzeniem

Mimo że anoreksja nie jest zasadniczo związana z jedzeniem, z czasem nabrałaś szkodliwych nawyków żywieniowych, które mogą być trudne do przełamania. Rozwijanie zdrowszej relacji z jedzeniem obejmuje:

• Powrót do zdrowej wagi
• Rozpoczęcie spożywania większej ilości jedzenia
• Zmiana sposobu myślenia o sobie i jedzeniu

Porzuć sztywne zasady żywieniowe. Chociaż przestrzeganie sztywnych zasad może pomóc ci poczuć kontrolę, jest to tymczasowa iluzja. Prawda jest taka, że to zasady kontrolują ciebie, a nie odwrotnie. Aby poczuć się lepiej, musisz odpuścić. Jest to duża zmiana, która na początku będzie przerażająca, ale z dnia na dzień będzie coraz łatwiej.

Odzyskaj kontakt ze swoim ciałem. Jeśli cierpisz na anoreksję, nauczyłaś się ignorować sygnały głodu i sytości swojego ciała. Być może nawet już ich nie rozpoznajesz. Celem jest odzyskanie kontaktu z tymi wewnętrznymi sygnałami, aby móc jeść w oparciu o swoje potrzeby fizjologiczne.

Pozwól sobie na spożywanie wszystkich pokarmów. Zamiast odstawiać pewne produkty na bok, jedz co chcesz, ale zwracaj uwagę na to, jak czujesz się fizycznie po zjedzeniu różnych pokarmów. Idealnie byłoby, gdyby to, co jesz, sprawiało, że czujesz się usatysfakcjonowany i pełen energii.

Pozbądź się wagi. Zamiast skupiać się na wadze jako mierniku własnej wartości, skup się na tym, jak się czujesz. Niech Twoim celem będzie zdrowie i witalność, a nie liczba na wadze.

Opracuj plan zdrowych posiłków. Jeśli musisz przybrać na wadze, dietetyk lub dietetyk może pomóc Ci opracować zdrowy plan posiłków, który zawiera wystarczającą ilość kalorii, aby powrócić do normalnej wagi. Chociaż możesz to zrobić samodzielnie, prawdopodobnie nie wiesz, jak wygląda normalny posiłek lub wielkość porcji.

Pomaganie osobie cierpiącej na anoreksję

Chociaż istnieją sposoby pomocy osobom z zaburzeniami odżywianiar, nie możesz zmusić tej osoby do wyzdrowienia. Anoreksja może zniekształcić sposób myślenia ukochanej osoby - o jej ciele, otaczającym ją świecie, a nawet o motywacji do próby pomocy. Dodając do tego defensywność i zaprzeczanie związane z anoreksją, będziesz musiał postępować ostrożnie. Wymachiwanie artykułami o tragicznych skutkach anoreksji lub deklarowanie: "umrzesz, jeśli nie będziesz jeść!" prawdopodobnie nie zadziała. Lepszym podejściem jest delikatne wyrażenie swoich obaw i poinformowanie osoby, że jest się gotowym do wysłuchania. Jeśli ukochana osoba jest skłonna do rozmowy, wysłuchaj jej bez osądzania, bez względu na to, jak bardzo wydaje się ona oderwana od rzeczywistości.

Pomyśl o sobie jako o "outsiderze". Jako osoba niecierpiąca na anoreksję, nie możesz wiele zrobić, aby "rozwiązać" stan swojej ukochanej osoby. Ostatecznie to ona decyduje, kiedy będzie na to gotowa.

Zachęć ukochaną osobę do uzyskania pomocy. Im dłużej zaburzenie odżywiania pozostaje niezdiagnozowane i nieleczone, tym trudniej jest je przezwyciężyć, dlatego zachęcaj bliską osobę do jak najszybszej wizyty u lekarza.

Zasięgnąć porady pracownika służby zdrowia, nawet jeśli twój przyjaciel lub członek rodziny tego nie zrobi. Możesz też włączyć do kręgu wsparcia inne osoby - od rówieśników po rodziców.

Być wzorem do naśladowania dla zdrowego odżywiania, ćwiczeń i wizerunku ciała. Nie wypowiadaj negatywnych komentarzy na temat własnego ciała lub ciała innych osób.

Nie zachowuj się jak policja żywnościowa. Osoba cierpiąca na anoreksję potrzebuje współczucia i wsparcia, a nie autorytetu stojącego nad stołem z licznikiem kalorii.

Unikaj gróźb, straszenia, wybuchów gniewu i poniżania. Należy pamiętać, że anoreksja jest często objawem skrajnego stresu emocjonalnego i rozwija się w wyniku próby radzenia sobie z bólem emocjonalnym, stresem i/lub nienawiścią do samego siebie. Negatywna komunikacja tylko pogorszy sytuację.

Lois Bridges to jedyny w Irlandii ośrodek opieki stacjonarnej i dziennej przeznaczony wyłącznie do leczenia anoreksji, bulimii i zaburzeń odżywiania.

Jeśli potrzebujesz porady dotyczącej leczenia zaburzeń odżywiania u siebie lub bliskiej osoby - zapraszamy do kontaktu. Prosimy o poufny kontakt pod numerem (01) 839 6147.

Źródło: https://www.helpguide.org