Pomaganie osobom z zaburzeniami odżywiania

Martwisz się, że ktoś, kogo znasz, cierpi na zaburzenia odżywiania? Poniższe wskazówki mogą pomóc w zapewnieniu wsparcia dziecku, członkowi rodziny lub znajomemu.

Wiele osób martwi się o swoją wagę, to co jedzą i jak wyglądają. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku nastolatków i młodych dorosłych, którzy stoją w obliczu dodatkowej presji, aby dopasować się i wyglądać atrakcyjnie w czasie, gdy ich ciała się zmieniają. W rezultacie odróżnienie zaburzeń odżywiania od normalnej samoświadomości, obaw o wagę lub diety może być trudne. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania często dokładają wszelkich starań, by ukryć swój problem. Istnieją jednak znaki ostrzegawcze, na które można zwrócić uwagę. Wraz z postępem zaburzeń odżywiania, czerwone flagi stają się łatwiejsze do zauważenia.

Ograniczenie jedzenia lub dieta

• Szukanie wymówek, aby unikać posiłków lub sytuacji związanych z jedzeniem (np. zjedli wcześniej duży posiłek, nie są głodni lub mają rozstrój żołądka).
• Jedzenie tylko niewielkich porcji lub określonych niskokalorycznych pokarmów, a często zakaz spożywania całych kategorii żywności, takich jak węglowodany i tłuszcze dietetyczne.
• Obsesyjne liczenie kalorii, czytanie etykiet żywności i ważenie porcji.
• Rozwijanie restrykcyjnych rytuałów żywieniowych, takich jak spożywanie pokarmów w określonej kolejności, przestawianie jedzenia na talerzu, nadmierne krojenie lub żucie.
• Przyjmowanie tabletek odchudzających, stymulantów na receptę, takich jak Adderall lub Ritalin, a nawet nielegalnych narkotyków, takich jak amfetamina (speed, crystal itp.).

Bingeing

• Niewyjaśnione znikanie dużych ilości jedzenia w krótkich okresach czasu
• Mnóstwo pustych opakowań i opakowań po żywności, często ukrytych na dnie kosza.
• Gromadzenie i ukrywanie zapasów wysokokalorycznej żywności, takiej jak fast foody i słodycze.
• Tajemnica i izolacja; może jeść normalnie w otoczeniu innych, a objadać się późno w nocy lub w prywatnym miejscu, w którym nie zostanie odkryty ani nie będzie mu przeszkadzano.

Czyszczenie

• Znikanie zaraz po posiłku lub częste chodzenie do łazienki
• Prysznic, kąpiel lub bieżąca woda po jedzeniu w celu ukrycia odgłosów oczyszczania.
• Używanie nadmiernych ilości płynu do płukania jamy ustnej, miętówek lub perfum w celu ukrycia zapachu wymiocin.
• Przyjmowanie środków przeczyszczających, moczopędnych lub lewatyw.
• Okresy postu lub kompulsywne, intensywne ćwiczenia, zwłaszcza po jedzeniu
• Częste skargi na ból gardła, rozstrój żołądka, biegunkę lub zaparcia.
• Przebarwione zęby

Zniekształcony obraz ciała i zmieniony wygląd

• Ekstremalne zaabsorbowanie ciałem lub wagą (np. ciągłe ważenie się, spędzanie dużej ilości czasu przed lustrem, sprawdzanie i krytykowanie swojego ciała)
• Znaczna utrata masy ciała, szybki przyrost masy ciała lub ciągłe wahania masy ciała.
• Częste komentarze dotyczące poczucia tłuszczu lub nadwagi lub obawy przed przybraniem na wadze.
• Noszenie luźnych ubrań lub wielu warstw odzieży w celu ukrycia wagi.

Martwisz się o kogoś? Odezwij się!

Jeśli zauważysz znaki ostrzegawcze zaburzeń odżywiania u znajomego lub członka rodziny, ważne jest, aby o tym powiedzieć. Możesz obawiać się, że się mylisz, powiesz coś niewłaściwego lub zrazisz do siebie tę osobę. Ważne jest jednak, aby nie pozwolić tym obawom powstrzymać się przed wyrażeniem swoich obaw.

Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania często boją się prosić o pomoc. Niektóre z nich tak samo jak ty zmagają się ze znalezieniem sposobu na rozpoczęcie rozmowy o swoim problemie, podczas gdy inne mają tak niską samoocenę, że po prostu nie czują, że zasługują na jakąkolwiek pomoc. Niezależnie od przypadku, zaburzenia odżywiania będą się tylko pogarszać bez leczenia, a fizyczne i emocjonalne szkody mogą być poważne. Im szybciej zaczniesz pomagać, tym większe szanse na wyzdrowienie. Chociaż nie można zmusić osoby cierpiącej na zaburzenia odżywiania do wyzdrowienia, posiadanie wspierających relacji ma kluczowe znaczenie dla jej powrotu do zdrowia. Twoja miłość i zachęta mogą wiele zmienić.

Jak rozmawiać z kimś o jego zaburzeniach odżywiania?

Decyzja o zmianie rzadko jest łatwa dla osoby cierpiącej na zaburzenia odżywiania. Jeśli zaburzenie odżywiania spowodowało niedożywienie, może to zniekształcić sposób myślenia - o swoim ciele, otaczającym świecie, a nawet motywacji do próby pomocy. Bombardowanie ich strasznymi ostrzeżeniami o konsekwencjach zdrowotnych ich zaburzeń odżywiania lub próby zastraszania ich, aby jedli normalnie, prawdopodobnie nie zadziałają. Zaburzenia odżywiania często odgrywają ważną rolę w życiu danej osoby - sposób na radzenie sobie z nieprzyjemnymi emocjami - więc pokusa może być silna. Ponieważ możesz spotkać się z obroną lub zaprzeczeniem, musisz ostrożnie poruszać ten temat.

Wybierz dobry moment. Wybierz czas, w którym możesz porozmawiać z daną osobą na osobności, bez rozpraszania uwagi i ograniczeń. Nie chcesz być zmuszony do przerwania rozmowy z powodu innych zobowiązań! Ważne jest również, aby przeprowadzić rozmowę w czasie emocjonalnego spokoju. Nie próbuj przeprowadzać tej rozmowy zaraz po wybuchu.

Wyjaśnij, dlaczego jesteś zaniepokojony. Uważaj, aby nie pouczać ani nie krytykować, ponieważ sprawi to, że ukochana osoba będzie się bronić. Zamiast tego odnieś się do konkretnych sytuacji i zachowań, które zauważyłeś i dlaczego Cię niepokoją. Twoim celem w tym momencie nie jest oferowanie rozwiązań, ale wyrażenie swoich obaw o zdrowie tej osoby, jak bardzo ją kochasz i chęć pomocy.

Bądź przygotowany na zaprzeczenia i opór. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że ukochana osoba może zaprzeczać zaburzeniom odżywiania lub złościć się i bronić. Jeśli tak się stanie, postaraj się zachować spokój, skupienie i szacunek. Pamiętaj, że ta rozmowa może wydawać się bardzo groźna dla osoby z zaburzeniami odżywiania. Nie bierz tego do siebie.

Zapytaj, czy dana osoba ma powody, dla których chce się zmienić. Nawet jeśli twoja ukochana osoba nie chce się zmienić dla siebie, może chcieć się zmienić z innych powodów: aby zadowolić kogoś, kogo kocha, na przykład, aby wrócić do szkoły lub pracy. Liczy się tylko to, że chce szukać pomocy.

Bądź cierpliwy i wspierający. Nie poddawaj się, jeśli dana osoba początkowo Cię odrzuca. Może minąć trochę czasu, zanim zechce się otworzyć i przyznać do problemu. Ważną rzeczą jest otwarcie linii komunikacji. Jeśli dana osoba jest chętna do rozmowy, wysłuchaj jej bez osądzania, bez względu na to, jak bardzo może wydawać się oderwana od rzeczywistości. Daj jasno do zrozumienia, że ci zależy, że w nich wierzysz i że będziesz przy nich w każdy możliwy sposób, kiedy tylko będą na to gotowi.

Jeśli ty lub ktoś, na kim ci zależy, jest mężczyzną cierpiącym na zaburzenia odżywiania, nie wahaj się szukać pomocy. Chociaż zwrócenie się o pomoc może wydawać się przerażające, jest to ważny pierwszy krok w przezwyciężeniu zaburzenia, które można leczyć.  Skontaktuj się z nami już dziś i porozmawiaj z nami z zachowaniem poufności.