Zaburzenia odżywiania i studenci

Dlaczego pierwsze lata poza domem to idealny czas na anoreksję i bulimię.

Zaburzenia odżywiania mogą występować u nastolatków, a nawet u małych dzieci. Jednak to w okresie studiów młodzi ludzie, a zwłaszcza młode kobiety, są najbardziej narażeni na ich rozwój.

Wyzwania związane z życiem w college'u, dodając presję do podstawowych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym, tworzą coś, co dr Alison Baker nazywa "idealną burzą" dla tych zaburzeń, z których najczęstszymi są anoreksja i bulimia.

Burza pojawia się, gdy realia życia studenckiego - zwiększone obciążenie pracą, mniejsza struktura i większe skupienie na rówieśnikach - zderzają się z lękami, problemami z nauką lub niską samooceną. Młoda kobieta, która była w stanie radzić sobie ze stresem i utrzymać się na powierzchni w szkole średniej dzięki ciężkiej pracy i wsparciu rodziców, może utonąć w zagmatwanym, skomplikowanym świecie college'u.

Zaburzenia odżywiania rozwijają się, gdy potrzeba poczucia kontroli nad stresującym środowiskiem jest kierowana poprzez ograniczenie jedzenia, nadmierne ćwiczenia i niezdrowe skupienie się na masie ciała.

"Studia mogą być czasem wielu emocji i stymulacji, a także dużego stresu" - wyjaśnia dr Baker, psychofarmakolog dzieci i młodzieży. "Wymaga to od młodych ludzi, którzy nie są jeszcze dorośli, działania w bardzo dorosły sposób, zwłaszcza jeśli zmagają się z chorobą psychiczną i nagle muszą zacząć sobie z nią radzić samodzielnie".

"Stres związany z harmonogramem studiów, zarządzaniem nowym kontekstem społecznym i radzeniem sobie z niezależnym życiem może wywołać ponowny niepokój lub, w niektórych przypadkach, nową chorobę psychiczną" - wyjaśnia dr Douglas Bunnell, dyrektor kliniczny centrum leczenia Monte Nido w Nowym Jorku. "Jeśli masz dużą dawkę lęku i jesteś w środowisku społecznym i jesteś stale narażony na ideał szczupłego ciała, to jest to idealna zbieżność czynników, które mogą doprowadzić wrażliwą osobę do zaburzeń odżywiania".

Według National Eating Disorders Association (NEDA), pełnoobjawowe zaburzenia odżywiania zwykle rozpoczynają się między 18 a 21 rokiem życia. Stowarzyszenie szacuje, że od 10 do 20% kobiet i od 4 do 10% mężczyzn w college'u cierpi na zaburzenia odżywiania, a wskaźniki te rosną.

Potrzeba kontroli

Dzieci, które są zagrożone anoreksją lub bulimią, mogły zmagać się z potrzebą kontroli lub perfekcjonizmem w codziennym życiu przed studiami, załamując się, gdy praca domowa nie była idealna lub czując się okropnie, gdy zajęcia nie przebiegały zgodnie z planem. Jednak życie w college'u jest znacznie trudniejsze do opanowania.

To nie tylko zwiększone obciążenie pracą i zakłócenie przyzwyczajonego harmonogramu. To także zupełnie nowy zestaw rówieśników, którzy są nieprzewidywalni, począwszy od nowego współlokatora (i jego zamiłowania do death metalu lub nocnych wizyt jej ukochanego).

Zarządzanie spożywaniem posiłków w college'u, słynącym z pizzy o północy i stołówek, w których można jeść do woli, to zupełnie nowa gra. Nieplanowane, niezdrowe jedzenie może powodować problemy dla każdego, ale dla studentów zmagających się z problemami żywieniowymi może siać spustoszenie w samokontroli i poczuciu własnej wartości.

"Swoboda jedzenia o różnych porach, szereg opcji żywieniowych dostępnych w dowolnym momencie - to nie jest dobre środowisko dla osób zagrożonych zaburzeniami odżywiania" - mówi dr Bunnell. Jest to szczególnie ryzykowne dla studentów, którzy są podatni na bulimię, zauważa.

Wzorce bulimii lub objadania się mogą być wyzwalane, gdy studenci próbują i nie udaje im się trzymać nierozsądnie restrykcyjnych diet, co w wielu uczelnianych jadłodajniach bufetowych i nocnych McDonalds jest jeszcze trudniejsze. Poślizgnięcia na diecie mogą prowadzić do napadów objadania się, które z kolei wywołują poczucie wstydu i winy, a cykl zaczyna się od nowa.

Bulimia i objadanie się, mówi dr Bunnell, są bardziej "wrażliwe społecznie" niż anoreksja. "Zachowania związane z objadaniem się i oczyszczaniem są bardzo podatne na czynniki społeczne, takie jak te, które można znaleźć w college'u" - mówi. Życie studenckie jest bardzo skoncentrowane na interakcjach rówieśniczych, a studenci mogą wykorzystywać innych jako modele niebezpiecznych zachowań. Jeśli przyjaciele lub współlokatorzy angażują się w intensywne diety, objadanie się i przeczyszczanie, nadmierne ćwiczenia lub stosowanie środków przeczyszczających, może być zbyt łatwo wpaść w ich sidła.

Zaburzenia odżywiania a zaburzenia odżywiania

Kiedy dieta staje się poważnym zaburzeniem?

Studenci są znani z dziwnych nawyków żywieniowych, ale od złych nawyków żywieniowych do pełnych zaburzeń odżywiania jest długa droga.

"Nie każdy, kto przechodzi na dietę, rozwinie formalne zaburzenie" - wyjaśnia dr Bunnell. "Różnica jest funkcją ukrytych słabości i genetyki. Istnieje kontinuum. Na samym szczycie znajduje się anoreksja, bulimia i jadłowstręt psychiczny, a na najniższym końcu masz zaburzenia odżywiania".

Zaburzone zachowania żywieniowe wahają się od modnych diet lub prób "czystego" odżywiania poprzez ograniczanie tłuszczów, nabiału lub glutenu, do poważniejszych objawów, takich jak nadmierne ćwiczenia, nadużywanie środków przeczyszczających, objadanie się lub oczyszczanie, które są poważne, ale nie spełniają jeszcze kryteriów zaburzeń odżywiania.

NEDA donosi, że 35% "normalnych" dietetyków przechodzi na niezdrową dietę, a spośród nich 20-25% rozwija częściowe lub pełne zaburzenia odżywiania.

Zaburzenia odżywiania są diagnozowane, gdy zachowania te utrzymują się przez dłuższy czas, stając się niebezpieczne, pochłaniające i niemożliwe do opanowania.

Próbując ustalić, czy nawyki są po prostu zaburzeniami odżywiania, czy czymś poważniejszym, dr Bunnell mówi, że ważne jest, aby przyjrzeć się ich wpływowi na inne obszary życia. "W jakim stopniu obawy związane z jedzeniem, wagą, kształtem i wizerunkiem ciała naprawdę zaczynają dominować? Na przykład decydujesz się nie iść na imprezę, ponieważ zbytnio martwisz się swoją wagą, lub nie możesz cieszyć się żadnymi zajęciami na plaży, ponieważ nie chcesz założyć kostiumu kąpielowego. Jeśli ktoś zaczyna wycofywać się z normalnych aktywności z powodu obaw związanych z jedzeniem, wagą i kształtem, to jest to powód do niepokoju".

Zaburzenia odżywiania u studentów są poważne, a w niektórych przypadkach mogą zagrażać życiu. "Istnieje żałosny brak świadomości na temat tego, jak poważne są te zaburzenia" - mówi dr Bunnell, powołując się na stereotyp, że zaburzenia odżywiania wynikają z nadmiernego poczucia próżności lub pragnienia bycia pięknym. "To nie są tylko ekstremalne diety, to prawdziwe choroby medyczne".

 

Źródło: childmind.org